تصفیه فاضلاب
رطوبت گیری از هوا به یکی از دو روش زیر امکان پذیر است :
1- رطوبت گیری با استفاده از نمک های جاذب رطوبت : نمک های جاذب رطوبت ( ماند انواع سیلیکات ها ) تمایل بسیار زیادی به جذب رطوبت دارند . این نمک ها پس از جذب رطوبت به وضعیت اشباع رسیده و قابلیت جذب رطوبت خود را از دست می دهند و برای استفاده مجدد باید آن ها ا به نحوی احیا کرد . یکی از روش های احیای مواد جاذب رطوبت استفاده از تجهیزات متخلخل وگرمایش است . چرخ لانه زنبوری یکی از تجهیزات رطوبت گیری به شمار می رود که سطحی آغشته به سیلیکاژل دارد . با قرارگیری این وسیله در برابر مسیر عبور هوا ، رطوبت موجود در آن جذب می شود .
2- رطوبت گیری با استفاده از سطوح سرد ( سیستم های رطوبت گیری مکانیکی ) : یکی از متداول ترین روش های رطوبت گیری در سیستم های تهویه مطبوع ، رطوبت گیری با استفاده از کویل سرمایی است . در این روش ، با عبور هوار مرطوب از روی کویل سرد دستگاه های هوارسان یا کویل های انبساط مستقیم رطوبت موجود در آن تقطیر شده و در عمل فرآیند رطوبت گیری رخ می دهد . البته در استخرهایی که اساسا از سیستم های سرمایش استفاده نمی شود ، هدف از به کارگیری کویل سرد صرفاً رطوبت گیری خواهد بود . بنابراین در صورت به کارگیری سیستم های رطوبت گیری مکانیکی در استخرها لازم است هوای سرد که رطوبت آن نیز گرفته شده است ، پیش از ارسال به داخل سالن مجدداً گرم شود . عملکرد رطوبت گیرهای مکانیکی به گونه ای است که در آن ها رطوبت موجود در هوا با عبور دادن هوا از روی یک سطح سرد که دمای آن پایین تر از دمای نقطه شبنم است گرفته می شود .
در استخرهای سرپوشیده ، به استثنای بار ناشی از رطوبت هوای جبرانی و گرمای نهان منطقه حضور تماشاگران ( در استخرهای قهرمانی مجهز به جایگاه ویژه تماشاگران ) بخش عمده گرمای نهان در فرآیند رطوبت گیری مربوط به آب استخر است .