خانواده، بزرگ ترین منشاء ما برای امید و شادی، گاهی اوقات به بزرگ ترین منشاء ناامیدی برای ما بدل می شود و مشاور خانواده می تواند کمک بزرگی در این راستا برای ما باشد. در دوره ای که "ارزش های خانواده" بدون ارائۀ یک تعریف روشن و مناسب، جار زده می شوند، سالوادور مینوچین (Salvador Minuchin)، نویسنده کتابه خانواده های کلاسیک و خانواده درمانی (1974) و خانواده و شفا (مطبوعات آزاد؛ 1992)، برداشت خود از اهمیت خانواده درمانی در دولت ریاست جمهوری جدید و دستور آن برای دهۀ نود میلادی و پس از آن را ارائه می دهد.

خانواده درمانی

ما در خانواده درمانی گروه هایی را بررسی می کنیم که مصنوعی نیستند، یعنی با هم مرتبطند و سابقه و زبان مشترک دارند. در این حالت، درمانگر تنها فرد خارج از خانواده محسوب می شود. در گروه درمانی، درمانگر از قدرت داشتن "دانش" برخوردار است ومی تواند ارتباطات، زمان ارائۀ برداشت ها و غیره را کنترل کند. درمانگر خانواده اما در یک قلمرو متفاوت عمل می کند. افرادی که او ملاقات می کند، با یک سری پیوستگی ها، داستان های که می دانند شما نمی دانید، اسرار و سکوت وارد اتاق می شوند.

دربارۀ "ارزش های خانواده":

البته که ما نیز باید در مورد ارزش های خانواده صحبت کنیم، اما نه به شیوۀ محافظه کارانه. محافظه کاران یک ایده خاص، یک نقطه در تاریخ که هرگز وجود نداشته است را انتخاب می کنند و می گویند: "ارزش های خانواده این موارد هستند و به تاریخ آمریکا تعلق دارند." اما حقیقت این است که خانواده ها دائما در حال تغییرند. بنابراین صحبت کردن از ارزش های خانواده به این شیوه، فقط خانواده را داخل پرانتز گذاشته و از تاریخ و جامعه جدا می کند.

هر چیزی که حول محور خانواده می چرخد را باید در ارزش های خانواده گنجاند؛ خانواده باید در یک زمینه اجتماعی قرار بگیرد. این دو از هم جدایی ناپذیرند. ارزش هایی که امروزه در جامعۀ آمریکا، به عنوان حرص و آز و خودخواهی تلقی می شود، در خانواده به عنوان کاهش مسئولیت نسبت به دیگران منعکس می شود. این امر منجر به افزایش نرخ طلاق، عدم حمایت از کودکان و غیره می شود.

من ارزش های خانواده را با عنوان داشتن حس مسئولیت نسبت به دیگران، افزایش تحمل، سازش، پشتیبانی و انعطاف پذیری، و اساسا همه چیزهایی که به آنها می گویم ترانه سکوت زندگی - فرآیند مداوم همسازی متقابل که بدون آن زندگی غیر ممکن است - توصیف می کنم. اینها ارزش های خانواده هستند و در گروه های مختلف اجتماعی، اَشکالِ مختلفی به خود می گیرند. اگر جامعه ای می خواهیم که تحمل شهروندانش در آن بالاست، باید تفاوت را به عنوان تفاوت بنگریم، نه خوبی یا بدی.



برای مشاهده ادامه مطلب بر روی کلمه کلیک نمایید.