در این مرحله یعنی سه سال اول بازی کودک جنبه فردی و انفرادی دارد.حرکت نخستین مظهر بازی است.چنان که نوزاد با حرکت دادن دست ها و پاهایش بطور منظم و دایم بازی می کند. در دو سه ماه اول زندگی، شیرخوار برای ارتباط با محیط، فعالیت چشمگیری از خود نشان می دهد.بعد از آن فعالیت های وی افزایش می یابد و در حدود شش ماهگی با اشیایی که در دسترس اوست بازی می کند.اسباب بازی ها را به دهان می برد و آنها را تکان می دهد و از صدای آنها لذت می برد.کودک حتی از شنیدن صدای خود نیز لذت می برد بنابراین صدا می کند جیغ می کشد و از مشاهده رنگ های براق و نورهای درخشان خوشحال می شود.بطور کلی شیرخوار تا یک سالگی با هر وسیله ای که در اختیارش قرار بگیرد بازی می کند و از لحاظ زبری،نرمی،طعم،صدا و امثال آن مورد بررسی قرار می دهد.

با راه افتادن کودک و همچنین حرف زدن وی، بازی های او نیز رنگ دیگری به خود می گیرد.

کودک دو ساله دوست دارد بیشتر تنها یا با یک بزرگتر آشنا بازی کند ولی کم کم به تماشای بازی دیگران نیز علاقه مند می شود.در دو سالگی بازی ها بایستی موجب تقویت عضلات بزرگ شوند بنابراین در این سن بازی هایی نظیر تاب خوردن،اسباب بازی های سوار شدنی، اسباب بازی های کشیدنی و فشاری می تواند مناسب باشد.از طرف دیگر موارد بازی بایستی موجب تقویت حس های گیرنده کودک شود.در این مورد نقاشی با انگشت، بازی با آب، بلوک، کتاب، عروسک و حیوانات خمیری می تواند مفید و موثر واقع شود.

مرحله دوم : سه تا شش سالگی


بازی و حرکات بدنی کاملآ در کودک آشنا می شود، در اواخر این مرحله معمولآ نیروی خیال کودک شدت می یابد و در بازی های او منعکس می شود.کودک به تحلیل و ترکیب اشیا، کسب اطلاعات، علاقه مندی به رقابت و تقلید از هر چه می بیند و می شنود متمایل می شود.در این دوره کودک علاقه شدیدی به بازی با گل و خاک دارد و نباید او را از این عمل بازداشت بلکه فقط باید گل و خاک تمیز در اختیار او گذاشت و بعد از بازی وی را به شستن دست ها ترغیب نمود.

در این سن کودک اسباب بازی های خود را می شکند تا به محتویات آنها پی ببرد.همچنین در این مرحله به هیچ نوع قید و قاعده ای در بازی معتقد نیست.برای سه سالگی وسایل بازی از قبیل وسایل برای بازی های خیالی مثل لوازم کهنه و اسقاطی، اسباب بازی های کوچک از لوازم زندگی، پازل، بازی های کارتی ساده، مواد هنری مثل لوازم نقاشی می تواند مفید و مناسب باشد. کالسکه یا سه چرخه وچرخ بزرگ، وسایل برای نقاشی، رنگ کردن، طراحی، کارهای چوبی، تاب خوردن، نخ کردن مهره، کتاب هایی با موضوعات در مورد دنیای واقعی کودکان می تواند برای کودک چهار ساله لذت بخش و موثر باشد.خمیر بازی، بازی های کارتی و بازی های جدول که در آن قاعده های محدود حاکم است و نتایج آن بیشتر بر اساس شانس است و بازی های فکری برای سنین پنج سالگی مناسب و مفید می باشد.در پایان این مرحله کودک به سوی واقعیت گرایی و تفکر منطقی متمایل می شود.بنابراین مواد بازی نیز باید یاری دهنده این ویژگی کودک باشد.


مرحله سوم : شش تا دوازده سالگی


در این دوره کودک بیشتر به بازی هایی مایل می شود که با حرکات زیاد توام است و می خواهد سرعت، قدرت و مهارت خود را نشان دهد چون میان عضلات و اعصاب ارتباط برقرار می شود.بدین سبب می تواند به بازی هایی که مستلزم مهارت هستند مشغول شود.همچنین کودک به بازی های دسته جمعی علاقه مند می شود و می خواهد در هر بازی رفیق و شریکی داشته باشد تا به او کمک کند یا به مبارزه و مباحثه با او بپردازد.زیرا در این مرحله است که میل به رقابت ظاهر می شود و دوام و شدت می یابد چون در این سن نیروهای گوناگون بدنی و ذهنی کودک رشد می کند و او می تواند عضلاتش را کنترل کند و نیز به علت تربیت حواس و کسب مهارت و تجربه، بازی های گوناگون را به سرعت و قدرت و دقت انجام می دهد(در صورتی که قبلا از انجام آنها عاجز بود).

این دوره سالهای حساس برای زندگی نوین کودک است.او در این سن در محیطی رسمی تربیتی قرار می گیرد و از او انتظار می رود تا به قوانین آموزشی رسمی گردن نهد.بازی کودکان در این مرحله ترکیبی از بازی های آموزشی و تقلیدی است.
http://rsis.ir/fa